Hoe ga ik om met hangjongeren
Document acties
- Tijdshoeveelheid 90 dagen
- Moeilijkheidsgraad: moeilijk
Benodigdheden
- Geduld
- Incasseringsvermogen
Stappen
-
Begrijp de mentaliteit van jongeren
Jongeren van boven de pakweg 12 accepteren terechtwijzigingen van ouderen niet meer. Ze willen als gelijkwaardige aangesproken worden, met ‘respect’. Bij het opeisen daarvan kunnen ze zich behoorlijk hufterig gedragen. Je hoeft niet te verwachten dat je sorry krijgt of een belofte dat het niet meer zal gebeuren.
De stedelijke straatcultuur heeft door immigratie mediterrane/Noord-Afrikaanse invloeden gekregen. Het eergevoel van (tweede generatie) allochtone jongeren staat nog meer op het spel dan dat van autochtone jongeren. Dat hun expressieve manier van doen soms doorslaat, is mede het gevolg van de minder strenge sociale controle in Nederland. Dat gedrag is dus het gevolg van de vermenging van twee culturen. Overigens zijn er ook genoeg autochtone jongeren die dit gedrag vertonen.
-
Leg contact voordat er problemen zijn
Contact is altijd goed om het escaleren van conflicten te voorkomen. Jongeren kunnen meer van je hebben als ze je al een beetje kennen. Als je langsloopt, vermijd dan de groep niet, maar probeer eens een praatje te maken. Of, als dat je niet ligt, zeg dan gewoon goedenavond in het voorbijgaan. Als je wat meer praat, vertel dan hoe je heet en onthoud ook een paar namen. Dat schept een band en verkleint de kans op gedoe.
-
Besef dat 'karate' tot escalatie leidt
De meeste mensen doen volgens Hans Kaldenbach van nature aan ‘karate’. Als ze geprovoceerd worden, gaan ze gelijk tegen de jongeren in: ‘Ophouden daarmee, meteen’. Of: ‘Als ik je nog één keer zie, dan krijg je klappen’. De risico’s van de karate-aanpak zijn dat je weliswaar een kleine overwinning boekt, maar dat je niet de oorlog wint. Als een jongere zich vernederd voelt, is er de kans dat hij wraak zal nemen. De meeste jongeren hebben vriendjes en hebben bovendien meer tijd dan jij.
-
Oefen de judo-aanpak
Het is effectiever om vaker de ‘judo-aanpak’ te kiezen. Daarbij probeer je de energie van de ander af te buigen, te neutraliseren. Een inlevende opmerking helpt daarbij, of humor. Hoewel dat vast niet het eerste is wat in je opkomt! Het is behoorlijk wennen om luchtig in gesprek te gaan als je je gekrenkt of bedreigd voelt. Volgens Hans Kaldenbach is dit echter de meest effectieve aanpak voor mensen die niet in de positie zijn waarin ze macht hebben. Zelfs personen die dat wel hebben, zoals agenten of buschauffeurs, gebruiken vaak de judo-aanpak.
Stel dat een jongere je autospiegel staat te molesteren. In plaats van karate (hé klootzak, dat ga je betalen!) zeg je: Jij bent vast heel kwaad zo te zien! Vertel eens, wat zit je zo dwars? Door op deze manier te ‘judo-en’ heb je meer kans dat je in gesprek raakt met de jongere en dat je uiteindelijk je autospiegel betaald krijgt. Humor (zwarte humor, dat wel) werkt ook ontwapenend. Neem de vrouw die krijgt toegesnauwd: ‘Je bent een hoer’, die antwoordt: ‘Ik heb liever dat je u tegen me zegt.’ Stap je voor de derde keer op een groep af, begin dan met: ‘Jullie zullen wel denken, waar kennen we hem ook alweer van..’ -
Stap er rustig en onbevooroordeeld op af
Laat je ergernis zakken, want irritatie kan overkomen als agressie. Bovendien zeg je dingen die je niet had willen zeggen. Probeer rust uit te stralen als je op een groepje af stapt. Ga er niet naartoe met het idee dat je nu voor eens en altijd een einde aan de overlast gaat maken. Probeer vooroordelen (of het nou over Marokkanen of Hollanders is) even te vergeten. Als jongeren voelen dat dit een rol speelt, reageren ze vaak zeer fel.
-
Begin je verhaal positief
Vergeet niet eerst te groeten. Een hand geven kan veel helpen. Probeer vervolgens eerst met iets positiefs te beginnen. Dat is ontwapenend voor jongeren die vooral afwijzing gewend zijn. Zeg bijvoorbeeld dat je begrijpt dat ze nog niet naar bed willen.
-
Vraag om medewerking
Zeg waar je last van hebt en hoe dat komt. Het is belangrijk om een ik-boodschap te geven. Dus: ‘ik kan niet slapen’ en niet: ‘jullie maken te veel herrie’. Vraag dan om medewerking. Probeer dit echt als vraag te formuleren en niet als verkapt dreigement. Houd contact en geef hen de gelegenheid om zonder gezichtsverlies aan je verzoek te voldoen. Betrek de jongeren ook in de rol van helper. Bijvoorbeeld door te vragen: ‘Als ik hier een doos neerzet en jullie doen straks de lege flessen erin, dan haal ik die morgen op. Zouden jullie dat willen doen?’
-
Ga in op compromissen
Als de groep een voorstel doet als: ‘we blijven nog 10 minuten, oké?’ dan is dat tenminste iets. Aanvaard het compromis. Mochten zij zich er niet aan houden, dan kun je ze er op aanspreken. Bedank ze tot slot vriendelijk voor de medewerking.
Do's
- Wees pragmatisch: het gaat er niet om of je gelijk hebt, maar of je resultaat boekt.
- Doe eens iets onverwachts, het kan helpen. Leg een zak chips klaar met een briefje: houden jullie het voor iedereen gezellig?
Don'ts
- Kwetsende opmerkingen maken: ‘Dat jullie die teringherrie mooi vinden, is jullie zaak maar ik…’
- Achteraf je gelijk halen als het probleem is opgelost.
?
Zo ver ik weet is karate het corrigeren van het andermans karakter?
Ik doe het nu al zo'n 14 jaar,
en begreep al bij de aller eerste les dat het om zelfverdediging gaat,
het beeld van agressief inkomen slaat dus totaal nergens op.
Ik vind deze topic nergens op slaan die u heeft geplaatst.
Probeer wat anders te verzinnen.